دهه فجردر تاریخ ایران نقطه ای تعیین كننده و بی مانند به شمارمی رود. مقام معظم رهبری

همه برای امام بودند و امام برای همه و امت همراه امام برای خدا.

دهه فجرمبارک

***************************************************

فجر است و سپیده حلقه بر در زده است

روز آمده، تاج لاله بر سر زده است

با آمدن امام در کشور ما

خورشید حقیقت زافق سر زده است

دهه فجرمبارک

*********************************************

قلب‏ها، کهکشانی از عشق خمینی می‏ شود و جامی لبریز از شراب طهور پیروزی. دهه فجرمبارک

*****************************************

اين ملت روزهاى پُرشكوه و پرحماسه ‏اى را گذراند. دهه فجر، مظهر آن شكوه و عظمت و فداكارى ملت ايران است‏.(مقام معظم رهبری)

*************************************************

 با شروع دهه فجر، خاطرات اين ملت از اين بيست سال گذشته تكرار میى‏شود و چقدر خوب است كه اين خاطرات و اين حوادث، به ‏وسيله آگاهان، موبه‏ مو به نسل جديد منعكس شود.(مقام معظم رهبری)

*******************************************************

 دهه فجر، تجسّم اراده و عظمت امام بزرگوار ماست.(مقام معظم رهبری)

**************************************************

دهه فجر، خوش آمدی که با مقدمت، عطرآزادی به جای بوی باروت در فضای‏ میهن اسلامی‏مان پیچید. قفس‏ها شکسته شد و نفس‏ها از زندان سینه ‏هارهایی یافت. دهه فجرمبارک

********************************************************

فجر انقلاب ، دميدن خورشيد استقلال و آزادي است . امام خميني(ره)

ادامه »

14000هزار شاخه گل صلوات تقدیم به محمد مصطفی(ص)سلاله پاکش امام جعفر صادق (علیه السلام)که مذهب شیعه وامدار اوست. برای همراهی در این طرح نورانی به بخش نظرات این مطلب مراجعه نمایید.

سهم شما (300 صلوات)     

﴿ وَ أذِّنْ في الناسِ بالحَجِّ يَأتُوكَ سوره مباركه حج -آيه 28﴾

                               ستاد عمره طلاب- سال تحصيلي92- 91

اطلاعيه ثبت نام اولیه عمره مفرده مدارس علميه خواهران

رحمت حق وزيدن گرفت و باري ديگر نواي كاروان سرزمين وحي در ميان حوزه‌هاي علميه خواهران دل هر عاشقي را به تلاطم درآورد. تا آنكه چه تقسيم شده باشد و چه مقدر.

به‌منظور برگزاري هر چه منظم‌تر و با شكوه‌تر اين عبادت الهي ضروري است متقاضي تشرف اين اطلاعيه را، با دقت، مطالعه و موارد لازم را اقدام نمايند.

اطلاعات مورد نياز جهت طلاب گرامي اساتید،کادر ،دانش آموختگان و مسؤولين محترم مدرسه تحت عناوين ذيل ارائه مي‌گردد:

الف) اطلاعات كلي

ب)شرايط متقاضيان ثبت‌نام

ج)مهلت ونحوه ثبت نام و ساير اقدامات لازم متقاضيان تشرف و مدرسه

د)مدارك مورد نياز

ادامه »

مجنون شدم که راهی صحرا کنی مرا 


گاهی غبار جاده ی لیلا، کنی مرا


کوچک همیشه دور ز لطف بزرگ نیست


قطره شدم که راهی دریا کنی مرا


پیش طبیب آمده‌ام، درد می‌کشم


شاید قرار نیست مداوا کنی مرا


من آمدم که این گره ها وا شود همین!


اصلا بنا نبود ز سر وا کنی مرا


حالا که فکر آخرتم را نمی­کنم


حق می­دهم که بنده دنیا کنی مرا


من، سالهاست میوه ی خوبی نداده‌ام


وقتش نیامده که شکوفا کنی مرا


آقا برای تو نه ! برای خودم بد است


هر هفته در گناه، تماشا کنی مرا


من گم شدم ؛ تو آینه‌ای گم نمی‌شوی


وقتش شده بیائی و پیدا کنی مرا


این بار با نگاه کریمانه‌ات ببین


شاید غلام خانه زهرا کنی مرا

هر کس مرا طلب کند، مرا می یابد هر کس مرا یافت، مرا می شناسد
هرکس مرا شناخت، مرا دوست می دارد و هر کس مرا دوست داشت، عاشق من می شود
و هر کس عاشق من شد، من عاشق او می شوم و هر کس من عاشقش بشوم، او را می کشم
و کسی که او را بکشم، بر من دیه اش واجب است و کسی که دیه اش بر من واجب شد،
پس خودم خون بهای او می شوم

«حدیث قدسی»

روی عن علی بن الحسین (علیهما‌السلام) قال:
«عَلَامَاتُ الْمُؤْمِنِ خَمْسٌ: الْوَرَعُ‌ فِی‌ الْخَلْوَةِ وَ الصَّدَقَةُ فِی الْقِلَّةِ وَ الصَّبْرُ عِنْدَ الْمُصِیبَةِ وَ الْحِلْمُ عِنْدَ الْغَضَبِ وَ الصِّدْقُ عِنْدَ الْخَوْفِ.»
روایتی از امام زین العابدین(صلوات‌الله‌علیه) منقول است که حضرت فرمودند: مؤمن پنج نشانه دارد.[1] اوّل؛ «الْوَرَعُ‌ فِی‌ الْخَلْوَةِ»، مؤمن حالت کناره‌گیری از گناه دارد، آن هم در موقعی که غیر از خدا حاضر و ناظری نیست. اگر کسی در عَلَن معصیتی را ترک کند، مثلاً شرب خمر نکند یا نعوذ بالله با نامحرم نامشروع برقرار نکند، خوب است، امّا این ترک گناه در عَلَن، گویای این نیست که این فرد به‌اصطلاح ایمان قوی داشته باشد.
اگر در جایی که جز خدا کسی نبود،‌ گناه را ترک کرد، آنجا معلوم می‌شود که ایمان در قلب او رسوخ کرده است و به تعبیر اهلش اعتقاد، از واردات قلبیّه او شده است، چون جز خدا هیچ‌کس را حاضر و ناظر نمی‌بیند و خودش را در محضر الهی می‌بیند؛ لذا این ترک گناه خیلی ارزشمند است.
دوم؛ «وَ الصَّدَقَةُ فِی الْقِلَّةِ»؛ وقتی مؤمن تنگ دست است، به مقدار توانش در راه خدا انفاق می‌کند و صدقه می‌دهد. این مورد نیز گویای این است که وابستگی مؤمن به خدا از نظر درونی قوی است. چون آن کسی که دستش خالی نیست بلکه از امور مادّی پر است و فراوان دارد، اگر چهار سنّار هم به این و آن کمک کند، خوب است، امّا خیلی هنر نکرده است. چرا؟ چون دستش پر است. اگر کمکی هم کند، چیزی از او کم نمی‌شود. اگر آنجایی که می‌بینی از تو کم می‌شود و نسبت به امور دنیایی تعلّق داری، آنجا انفاق کردی ارزش دارد، «وَ الصَّدَقَةُ فِی الْقِلَّةِ».
سوم؛ «وَ الصَّبْرُ عِنْدَ الْمُصِیبَةِ»، آنگاه که مصیبتی متوجّه مؤمن می‌شود، صبر می‌کند، تحمّل می‌کند، نعوذ‌بالله زبان به شکایت از خداوند نمی‌گشاید. این صبر کاشف از این است که رابطه اش باخدا رابطه‌ای معنوی و قوی است، «وَ الصَّبْرُ عِنْدَ الْمُصِیبَةِ»، این عمل ارزشمند است.
چهارم؛ «وَ الْحِلْمُ عِنْدَ الْغَضَبِ»، حلم یعنی بردباری، آنگاه که نیروی خشمش برانگیخته می‌شود و عصبانی می‌شود، خودش را کنترل می‌کند و این حلم و بردباری کشف از ایمان او می‌کند. مؤمن هنگام خشم جلوی خودش را می‌گیرد تا خشم و غضبش افسار گسیخته نباشد. این هم یکی از نشانه‌های مؤمن بود.
پنجم؛ «وَ الصِّدْقُ عِنْدَ الْخَوْفِ»، معمولاً‌ کسانی‌که مبتلا به دروغگویی می‌شوند، به خاطر یکی از این دو چیز است: یا جلب منفعت است یا دفع ضرر، ریشة دروغگویی این‌دو هستند. شخص چون می‌ترسد که منفعتی را از دست بدهد، دروغ می‌گوید. مثلاً مشتری آمده، برای آنکه نکند از دستش بدهد به او دروغ می گوی ، از خوف اینکه منفعتی را از دست بدهد دروغ می‌گوید، یا از آن‌طرف، از اینکه ضرری متوجّه‌اش شود، بیم دارد. آنجا خوف از دست رفتن منفعت بود، این یکی خوف از جلب ضرر است، لذا دفع ضرر هم علّت متوسّل شدن به دروغ می‌باشد. اوّلی جلب منفعت بود، دوّمی دفع ضرر. «وَ الصِّدْقُ عِنْدَ الْخَوْفِ». آنجایی که مؤمن بیم دارد نفعی از دستش برود یا ضرری متوجّه‌اش شود، بازهم راست می‌گوید.
لذا حضرت پنج مورد از نشانه‌های خیلی مهمّی مؤمن را فرمودند و اگر انسان واقعاً‌ دارای این خصلت‌ها باشد، از نظر ایمانی بهترینِ افراد است.

خدای تعالی فرمود:

ای فرزند آدم روزی تو هر روز داده میشود. و تو (نسبت به آن) غمگینی.

(ولی) همه روزه از عمر تو کاسته میشود و (نسبت به آن)

غمگین نمی باشی.

آنچه تو را به سرکشی وا میدارد،طلب میکنی و حال آنکه آنچه تو را کفایت

میکند ، نزد توست…

(کنزالفوائد،ج 2/ص 304)

پیامبر اکرم حضرت محمد صلی الله علیه و آله فرموده اند:

بِمَوتِ النَّفسِ تَكونُ حَیاةُ القَلبِ وَبِحَیاةِ القَلبِ البُلوغُ إِلَى الاِستِقامَةِ؛

زیرا پاگذاشتن هوا و هوس، دل را زنده مى كند و زنده دلى، سبب

 استقامت است

مستدرك الوسایل، ج11، ص226، ح  12813