من هم پرواز را می فهمم ،… من هم می خواهم تا آغوش محبوبم پرواز کنم…

اما ، اسیرم در قفس نفس ، اما درگیرم با سیم خاردارهای هوای نفسم ،

اما زمین گیرم به خاطر بار سنگین گناهانم…هر لحظه از محبوبم دورتر می شوم ، می بینم ….

هر لحظه آغوشی ، که برای من باز است بسته تر می شود ، می دانم….

و می دانم که دوای دردم سخن زیبای سردار شهید علی چیت سازیان است که گفت :

” کسی می تواند از سیم خاردارهای دشمن عبور کند،که در سیم خاردارهای نفس گیر نکرده باشد “

فقط نمی دانم چرا کاری نمی کنم…..

فقط نمیدانم چرا کاری نمی کنم ……