جواب یک تناقص!
یک پرسش و پاسخ در باره سوره مائده آیه مبارکه 105
پرسش:
با توجه به این که در دعاهای قرآنی اولویت با خود شخص است، سپس نزدیکان و در آخر دیگر مؤمنان، و وجود آیاتی چون «علیکم انفسکم»! و از طرفی وجود روایاتی مانند این که حضرت زهرا (س) ابتدا برای دیگران دعا می کردند بعد برای خود،! این تناقض ظاهری را چگونه توجیه می کنید؟ ما کدام ترتیب را انجام دهیم؟
پاسخ:
در مقام تزکیه و اصلاح نفس، انسان باید خود را بر دیگران مقدم بدارد و این دستور صریح قرآن و روایات است؛ زیرا بدون تزکیه نفس خویش، هدایت دیگران کمتر تحقق پیدا می کند، اما در مقام دعا و درخواستِ حاجتی از خدا، بسیار مناسب است که انسان دیگری را بر خود ترجیح دهد، و در روایات ما بر این مطلب بسیار سفارش شده است؛ زیرا این کار نه تنها برآورده شدن حاجت انسان را به تأخیر نمی اندازد، بلکه باعث برآورده شدن هر چه زود تر حاجت، آن هم به میزان بیشتر می شود.