سید بزرگوارى از اهل علم و تقوى نقل كرد: از سامرا به قصد زیارت سید محمد مى رفتم ، راه را گم كردم هرچه ادامه دادم پیدا نكردم تشنگى و خستگى مرا از پاى درآورد، از گرماى شدید و عطش فراوان روى خاكهاى گرم افتاده ، بیهوش شدم ناگهان چشم گشودم سر خود را بر زانوى شخصى دیدم كوزه آبى داشت قدرى به من آب داد كه به شیرینى آن نخورده بودم سفره نانى داشت دو سه نان ارزن در آن بود. از آن نان به من داد.

بعد فرمود سید! در این نهر آب خود را شستشو بده گفتم برادر اینجا كه نهرى نیست من از تشنگى مشرف بهلاكت بودم شما به داد من رسیدید. فرمود این آب جارى خوشگوارى است.

در این موقع چشمم به نهرى جارى باصفایى افتاد در شگفت شدم با خود گفتم آب به این نزدیكى ! من از تشنگى داشتم مى مردم ؟

فرمود قصد كجا دارى ؟ گفتم زیارت حرم مطهر سید محمد. فرمود این حرم سید محمد است تا نگاه كردم دیدم نزدیك است و حال اینكه از جایى كه راه را گم كردم تا حرم مسافت زیادى بود. به طرف حرم راه افتادم در بین راه مطالبى فرمودند كه در خاطر خود سپردم .

1. تاءكید در تلاوت قرآن شریف و انكار شدید كردند بر كسانى كه مى گویند قرآن تحریف شده حتى نفرین فرمودند بر آنهایى كه حدیثهاى تحریف را جهل كرده اند.

2. تاءكید در گذاردن عقیقى كه نامهاى مقدسه معصومین علیه السلام بر آن نوشته شده ، زیر زبان میت .

3. تاءكید در زیارت بقاع متبركه ائمه علیه السلام امام زاده ها و قبور صلحا و علما.

4. تاءكید در احترام سادات و ذریه علویه و فرمودند: سید! قدر انتساب به خاندان رسالت را بدان و این نعمت را بسیار سپاسگزارى كن كه موجب سعاادت و سربلندى است .

5. تاءكید مجدد فرمودند در قرآن خواندن و نماز شب و فرمودند: سید! حیف است از اهل علم كه خود را وابسته به ما بداند و مداومت بر نماز شب ننماید.

6. سفارش فرمودند درباره تسبیح حضرت زهرا علیه السلام و زیارت حضرت سیدالشهداء از دور و نزدیك .

7. تاءكید در حفظ كردن خطبه حضرت صدیقه طاهره و خطبه شقشقیه و خطبه حضرت زینب در این حال به این اندیشه فرو رفتم كه این شخص عرب كیست شاید امام زمان است یك مرتبه دیدم تنهایم و كسى با من نیست .(1)