ماجرای ضرب المثل “لاف در غریبی”

«درباره فرد بی شخصیتی گویند كه در جایی كه او را نشناسند، گزافه گویی كند و لاف بیهوده زند كه من چنین و چنانم، در چنین وضعی به او می گویند: لاف در غریبی… چون لاف در غربت باعث رسوایی او نمی شود، همچنان كه صدای ناهنجاری است که به هنگام چكش كاری مسگران شنیده نمی شود و فرد را شرمنده نمی سازد.»