نگاه ها همه بر روی پرده سینما بود، فیلم شروع شد،
دقیقه اول فیلم، دوربین فقظ سقف یک اتاق را نمایش می داد،
دو دقیقه بعد همچنان سقف اتاق،
دقیقه سوم،
دقیقه چهارم،
دقیقه پنجم،
هشت دقیقه اول فیلم فقط سقف اتاق!!!!
صدای همه در آمد، اغلب حاضران، سینما را ترک کردند،
ناگهان دوربین پایین آمد و یک نفر را که روی تخت خوابیده بود نشان داد و این جمله را زیر نویس کرد:
این تنها هشت دقیقه از زندگی این جانباز قظع نخاعی بود و شما طاقت نداشتید…..