مناجات ها ونيايش هاي شهيد دكتر مصطفي چمران دقايقي فبل از شهادت
23 شهریور 1391
خدايا ! ارشادم كن كه بي انصافي نكنم زيرا كسي كه انصاف ندارد، شرف ندارد.خدايا ! راهنمايم باش تا حق كسي را ضايع نكنم كه بي احترامي به يك انسان همانا كيفر خداي بزرگ است.خدايا ! مرا از بلاي غرور و خود خواهي نجات ده تا حقايق وجود را ببينم وجمال زيباي تورا مشاهده كنم.خدايا ! پستي دنيا و ناپايداري روزگار را هميشه در نظرم جلوه گر ساز تا فريب زرق و برق عالم خاكي مرا از ياد تو دور نكند.خدايا ! من كوچكم، ضعيفم، ناچيزم، پر كاهي در مقابل طوفانها هستم. به من ديده عبرت بين ده تا ناچيزي خود را ببينم و عظمت و جلال ترا براستي بفهمم بدرستي تسبيح كنم…
اي حيات با تو وداع مي كنم با همه زيباييهايت، با همه مظاهر جلال و جبروت، با همه كوهها وآسمانها و درياها و صحراها، با همه وجود وداع مي كنم. با قلبي سوزان و غم آلود به سوي خداي خود مي روم واز همه چيز چشم مي پوشم. اي پاهاي من، مي دانم شما چابكيد، مي دانم كه در مسابقه هاي گوي سبقت از رقيبان ربوده ايد، مي دانم فداكاريد، مي دانم كه به فرمان من مشتاقانه به سوي شهادت صاعقه وار به حركت در مي آييد،اما من آرزويي بزرگتر دارم، من ميخواهم كه شما به بلندي طبع بلندم، به حركت درآييد، به قدرت اراده آهنينم محكم باشيد، به سرعت تصميمات و طرحهايم سريع باشيد.اين پيكر كوچك ولي سنگين از آرزوها ونقشه ها و اميدها و مسئوليتها را به سرعت مطلوب به هر نقطه دلخواه برسانيد. اي پاهاي من در اين لحظات آخر عمر آبروي مرا حفظ كنيد. شما سالهاي دراز به من خدمت كرده ايد، از شما مي خواهم كه در اين آخرين لحظه نيز نيروي وظيفه ي خودرا به بهترين وجه ادا كنيد. اي پاهاي من سريع و توانا باشيد، اي دستهاي من قوي و دقيق باشيد، اي چشمان من تيزبين و هوشيار باشيد، اي قلب من، اين لحظات آخرين را تحمل كن، اي نفس، مرا ضعيف و ذليل مگذار،چند لحظه بيشتر با قدرت و اراده صبور و توانا باش. به شما قول ميدهم كه چند لحظه ديگر همه شما در استراحتي عميق و ابدي آرامش خودرا براي هميشه بيابيد و تلافي اين عمر خسته كننده و اين لحظات سخت وسنگين را دريافت كنيد. چند لحظه ديگر به آرامش خواهيد رسيد، آرامشي ابدي. ديگر شما را زحمت نخواهم داد. ديگر شب و روز استثمارتان نخواهم كرد. ديگر فشار عالم و شكنجه روزگار را بر شما تحميل نخواهم كرد.ديگر به شما بي خوابي نخواهم داد وشما ديگر از خستگي فرياد نخواهيد كرد. از درد و شكنجه ضجه نخواهيد زد. از گرسنگي و گرما وسرما شكوه نخواهيد كرد. وبراي هميشه در بستر نرم خاك، آرام وآسوده خواهيد بود. اما اين لحظات حساس، لحظات وداع با زندگي و عالم، لحظات لقاي پروردگار، لحظات رقص من در برابر مرگ بايد زيبا باشد.خدايا ! وجودم اشك شده، همه وجودم از اشك مي جوشد، مي لرزد، مي سوزد و خاكستر مي شود. اشك شده ام و ديگرهيچ، به من اجازه بده تا درجوارت قرباني شوم وبر خاك ريخته شوم و از وجود اشكم غنچه اي بشكفد كه نسيم عشق و عرفان و فداكاري از آن سرچشمه بگيرد.خدايا ! تورا شكر مي كنم كه باب شهادت را به روي بندگان خالصت گشوده اي تا هنگامي كه همه راهها بسته است و هيچ راهي جز ذلت وخفت و نكبت باقي نمانده است مسح توان دست به اين باب شهادت زد و پيروز مند و پر افتخار به وصل خدايي رسيد. منبع: كتاب آيينه انقلاب