در قرآن و روايات ملاك‏ها و نشانه‏ هاى فراوانى براى جلب محبت الهى ذكر شده، كه از آن جمله به سه ويژگى كه در قرآن برانگيزاننده محبت الهى معرفى شده اشاره مى‏كنيم:
     1. توبه؛ خداوند مى‏فرمايد: «إِنَّ اللّهَ يُحِبُّ التَّوَّابِينَ» (بقره: 222)؛ خدا توبه‏ كاران را دوست دارد.
     «توابين» صيغه مبالغه و دلالت بر فراوانى و پافشارى بر توبه دارد و كاربرد آن در آيه شريفه بيانگر آن است كه خداوند كسانى را كه پيوسته توبه مى ‏كنند و هرگاه لغزشى از آنها سرزد، فورا از كرده خود پشيمان مى‏ گردند و درصدد جبران گناه خود برمى‏ آيند، دوست مى‏ دارد .خداوند کسانی را دوست دارد که  تكرار لغزش‏ها و توبه شكستن‏ها آنان را از توبه كردن منصرف نمى ‏سازد. اصرار و پافشارى بر توبه موجب مى‏ گردد كه قبح گناه از چشم انسان نيفتد و انسان كاملاً از عاقبت و فرجام كارهاى زشت غافل نگردد.
2. پاكيزگى؛ خداوند در ادامه آيه قبل، كه در آن توابين را محبوبان خويش معرفى كرده مى‏فرمايد: «وَيُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِينَ»؛و خداوندپاكيزگان‏ رادوست‏دارد.
پاكيزگى و طهارت در آيه شريفه هم شامل نظافت و پاكيزگى ظاهرى مى‏شود و هم پاكيزگى و طهارت شرعى كه با وضو و غسل حاصل مى‏گردد و هم پاكيزگى قلبى كه بر پالايش دل از گناه و ترك كارهايى كه مورد رضايت خداوند نيست حاصل مى‏گردد..
     3. جان‏فشانى در راه خدا؛ خداوند مى‏فرمايد: «إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الَّذِينَ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِهِ صَفّا كَأَنَّهُم بُنيَانٌ مَّرْصُوصٌ» (صف: 4)؛ خدا كسانى را دوست مى‏دارد كه صف در صف كارزار مى‏كنند كه گويى بنايى به‏هم‏پيوسته و استوارند.
     طبيعى است كه خداوند كسانى را كه خالصانه در راه خدا جهاد مى‏كنند و حاضرند كه سخاوتمندانه جانشان را در راه خدا فدا كنند دوست مى‏دارد. مگر ممكن است كسى همه هستى خود را فداى محبوب خود كند و محبوب او را دوست نداشته باشد؟

در محضر استاد مصباح یزدی(دامت برکاته)-منبع:سایت تبیین