یکی از امیدبخش‌ترین آیات ، آیه‌ی معیّت الهی است؛ «إِنَّ اللَّهَ مَعَنَا»(40 توبه)، خدا با ما است. مسئله‌ی خیلی مهمّی است اینکه انسان احساس کند که خدا با اوست، خدا در کنار اوست، خدا پشت سر اوست، خدا مراقب اوست؛ این خیلی چیز مهمّی است! چون خدا مرکز قدرت و مرکز عزّت است.
حالا ما میخواهیم این معیّت را برای خودمان تأمین کنیم؛ راهش چیست؟ مهم این است. این معیّت وجود دارد، امّا شرط دارد؛ برای همه نیست. در قرآن چند شرط گذاشته است برای این معیّت. در آخر سوره‌ی نحل [می‌فرماید]: اِنَّ اللهَ مَعَ الَّذینَ اتَّقَوا وَالَّذینَ هُم مُحسِنون؛ تقوا. «اِنَّ ‌اللهَ مَعَ الصّبِرین‌» و «وَ اللهُ‌ مَعَ‌ الصّبِرین» و «اَنَّ اللهَ مَعَ المُتَّقین»‌ و «اَنَّ اللهَ مَعَ المُؤمِنین‌» و «وَ اِنَّ اللهَ لَمَعَ المُحسِنین» در چند جای قرآن تکرار شده. ما وظیفه‌مان را از اینجا بفهمیم؛ من این را میخواهم عرض بکنم. هم دولت اسلامی -یعنی مسئولین دولتی، قوّه‌ی مجریّه، قوّه‌ی قضائیّه، قوّه‌ی مقنّنه- هم علما، وظیفه‌شان این است که تربیت ایمانی کنند این ملّت را؛ تربیت تقوائی کنند این ملّت را؛ تربیت صبر، تربیت احسان بین مردم و بین مؤمنین؛ ما باید مردم را این‌جوری تربیت کنیم. از همه مهم‌تر دستگاه‌های دولتی هستند .
بیانات امام خامنه ای در دیدار با خبرگان رهبری۹۶/۱۲/۲۴