این بار می نویســم از او
او که مـــرا دیــد و من او را ندیـــدم
او که صدایــم را شـــنید و من صدایش را نشنـــیدم
او که از رگ گــردن بمن نزدیــک تر بود و من حسـَش نکــردم
او کـ بارهــا و بارهــا در مقــابل دیدگــانش گنـــاه کردمــ ولــی آبرویـــم را خریـــد
او ک بارهــا و بارهـــا توبــه ام را پذیـــرفت و بازهــم نافرمـــانــی کـــردم

ایـــن بار بجـــای نوشتـــن ار عشـــق های مجـــازی و زمـــینی از عشـــقی می نویــــسم ک به زمـــین و زمـــان می ارزد ، از عشقــی آسمانــی …

این بار می نویســـم از رفیـــقی ک جایـــش بیشـــتر از هر زمـــانی در کنـــارم خالیســــت

می نویســـــــم از * خُـــــدا * خــدایی که از اعـــماق وجـــود به بخشــیدَنــَش نیـــاز دارم

الـــــهی العـــــفو ….