رسم عاشقی...
02 آذر 1392
کلمه عشق این روزها مشتریان زیادی را به خود جذب کرده است ، هر کسی آن را به فراخور حالش تفسیر می کند، اما معنای درست عشق که همان علاقه و محبت شدید است در صحرای کربلا ظهور پیدا کرد.
بله این عاشق واقعی این گونه با خودش نجوا می کرد:
من مردم را به عشق تو وانهادم و خانواده ام را بی سرپرست کردم تا تو را ببینم اگر در راه عشق مرا قطعه قطعه کنى، دل من به سوى دیگرى میل نخواهد کرد.«1»
به خاطر همین عشق شدید بود که هر چه به زمان شهادت و جان بازی نزدیک تر می شد صورتش بر افروخته تر می شد و تمام مشکلات و سختی های روز عاشورا را با عشق سپری می نمود.
یکى درد و یکى درمان پسندد یکى وصل و یکى هجران پسندد
من از درمان و درد و وصل و هجران پسندم آنچه را جانان پسندد
در روز گرم عاشورا، هر لحظه یاوری از یاوران امام که در خاک و خون می غلتید و محاصره دشمن تنگ تر می شد، رو به آسمان با خدای خود از عشق و شور و شیدایی سخن می گفت:
ای خدای من، ای بزرگ من، دوست دارم که هفتاد هزار بار در راه اطاعت و محبت تو کشته شوم و زنده گردم به خصوص آنگاه که کشته شدن من عامل پیروزی دین تو و زنده شدن فرمان تو و محفوظ ماندن شریعت تو باشد، چه آن که من هم اکنون پس از شهادت یاران و این همه از جوانمردان خاندان محمدصلی الله علیه و آله از زندگی سیر گشته ام«2»
و همین عشق و دلدادگی امام بود که باعث شد در دعای عرفه با خدا این گونه راز و نیاز کند:
چه دارد آن کس که تو را ندارد؟ و چه ندارد آن که تو را دارد؟آن کس که به جای تو چیز دیگری را پسندد و به آن راضی شود، مسلما زیان کرده است«3»
دعای عرفه
منابع:
1: ترکت الخلق طرا فى هواکا و ایتمت العیال لکى اراکا
و ان قطعتنى فى الحب اربا لما حن الفؤ اد الى سواکا «تفسیر عاملی ج1 ص 129 ذیل تفسیر آیه 96 سوره بقره»
2: الهی و سیدی وددت ان اقتل و احیی سبعین الفَ مَرَّةَ فی طاعتک و محبتک سیّما اذا کان فی قتلی نصرة دینک و احیاء امرک و حفظ ناموس شرعک، ثمّ إنی قد سمعت الحیاة بعد قتل الاحبّة و قتل هولاء الفتیة من ال محمد« محمدمهدی حائری، معالی السبطین، ج 2، ص 19. »
3: مَاذَا وَجَدَ مَن فَقَدَک؟ وَ مَا الَّذِی فَقَدَ مشن وَجَدکَ؟ لَقَد خَابَ مَن رَضِیَ دُونَکَ بَدَلا«دعای عرفه»
بله این عاشق واقعی این گونه با خودش نجوا می کرد:
من مردم را به عشق تو وانهادم و خانواده ام را بی سرپرست کردم تا تو را ببینم اگر در راه عشق مرا قطعه قطعه کنى، دل من به سوى دیگرى میل نخواهد کرد.«1»
به خاطر همین عشق شدید بود که هر چه به زمان شهادت و جان بازی نزدیک تر می شد صورتش بر افروخته تر می شد و تمام مشکلات و سختی های روز عاشورا را با عشق سپری می نمود.
یکى درد و یکى درمان پسندد یکى وصل و یکى هجران پسندد
من از درمان و درد و وصل و هجران پسندم آنچه را جانان پسندد
در روز گرم عاشورا، هر لحظه یاوری از یاوران امام که در خاک و خون می غلتید و محاصره دشمن تنگ تر می شد، رو به آسمان با خدای خود از عشق و شور و شیدایی سخن می گفت:
ای خدای من، ای بزرگ من، دوست دارم که هفتاد هزار بار در راه اطاعت و محبت تو کشته شوم و زنده گردم به خصوص آنگاه که کشته شدن من عامل پیروزی دین تو و زنده شدن فرمان تو و محفوظ ماندن شریعت تو باشد، چه آن که من هم اکنون پس از شهادت یاران و این همه از جوانمردان خاندان محمدصلی الله علیه و آله از زندگی سیر گشته ام«2»
و همین عشق و دلدادگی امام بود که باعث شد در دعای عرفه با خدا این گونه راز و نیاز کند:
چه دارد آن کس که تو را ندارد؟ و چه ندارد آن که تو را دارد؟آن کس که به جای تو چیز دیگری را پسندد و به آن راضی شود، مسلما زیان کرده است«3»
دعای عرفه
منابع:
1: ترکت الخلق طرا فى هواکا و ایتمت العیال لکى اراکا
و ان قطعتنى فى الحب اربا لما حن الفؤ اد الى سواکا «تفسیر عاملی ج1 ص 129 ذیل تفسیر آیه 96 سوره بقره»
2: الهی و سیدی وددت ان اقتل و احیی سبعین الفَ مَرَّةَ فی طاعتک و محبتک سیّما اذا کان فی قتلی نصرة دینک و احیاء امرک و حفظ ناموس شرعک، ثمّ إنی قد سمعت الحیاة بعد قتل الاحبّة و قتل هولاء الفتیة من ال محمد« محمدمهدی حائری، معالی السبطین، ج 2، ص 19. »
3: مَاذَا وَجَدَ مَن فَقَدَک؟ وَ مَا الَّذِی فَقَدَ مشن وَجَدکَ؟ لَقَد خَابَ مَن رَضِیَ دُونَکَ بَدَلا«دعای عرفه»
کوتاه شود
